Wsparcie Asystenta Rodziny

 

Asystent rodziny jest kolejnym zawodem powołanym do pracy z rodziną w obszarze wspierania rodziny.
Asystent rodziny pracuje z rodzinami z poszanowaniem ich godności oraz prawa do samostanowienia.
Celem pracy asystenta jest osiągnięcie przez rodzinę podstawowego poziomu stabilności życiowej i odpowiedzialności za własne życie, które umożliwiają jej wychowywanie dzieci. Podstawowym zadaniem asystenta jest wspieranie rodziców w prawidłowym wypełnianiu przez nich funkcji opiekuńczo-wychowawczej. Współpraca z asystentem rodziny opiera się na zasadzie pomocniczości, partnerstwa, współpracy oraz dobrowolności.
W przypadku gdy Ośrodek Pomocy Społecznej poweźmie informacje o rodzinie przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo- wychowawczych, pracownik socjalny w tej rodzinie wywiad środowiskowy i dokonuje analizy sytuacji rodziny.
Jeżeli z analizy wynika konieczność przydzielenia rodzinie asystenta rodziny, pracownik socjalny występuje do Dyrektora OPS z wnioskiem o jego przydzielenie.
Udzielając pomocy rodzinie asystent rodziny ma na względzie przede wszystkich dobro rodziny i wychowujących się w niej dzieci.
Asystent rodziny przez pewien czas wspiera rodzinę, aby w przyszłości samodzielnie potrafiła pokonać trudności życiowe, zwłaszcza dotyczące opieki i wychowania dzieci.
Asystent rodziny spotyka się z rodziną w domu oraz czasem towarzyszy członkom rodziny do instytucji. Prowadzi dokumentację, planuje z rodziną, co i jak zrobić oraz pisze sprawozdania z wykonywanych działań. Współpracuje z innymi pracownikami różnych instytucji pracującymi z rodziną dla dobra całej rodziny, a przede wszystkim, aby dzieci czuły się dobrze i bezpiecznie w rodzinie.
Asystent rodziny nie wyręcza a wspomaga, wspiera oraz motywuje w samodzielnym wykonywaniu czynności i obowiązków.

Pomaga tylko w tym, co możliwe jest do osiągnięcia w czasie wspólnych działań z członkami rodziny między innymi,:

  • pomaga odnaleźć to co w rodzinie jest dobre, co członkowie rodziny potrafią oraz z jakiej formy wsparcia rodzina może skorzystać;
  • doradza jak pielęgnować niemowlę, opiekować się i wychowywać dzieci, żeby były szczęśliwe i słuchały poleceń rodziców;
  • pomaga w codziennej organizacji dnia rodziny, znajdowania sposobów spędzania wspólnego czasu rodziny;
  • pokazuje jak sprawnie wykonywać obowiązki domowe;
  • doradza jak zarządzać pieniędzmi;
  • informuje jak działają urzędy, placówki wsparcia rodziny i dziecka;
  • wyjaśnia jak wypełnić dokumentację oraz realizować sprawy urzędowe;
  • wspiera i uczestniczy w kontaktach z pracownikami szkoły, przedszkola, Sądu, poradni, przychodni, policji, urzędów i innych instytucji;
  • pomaga podnieść kwalifikacje zawodowe i znaleźć pracę;
  • chroni dzieci przed niebezpiecznymi zachowaniami dorosłych.

Współpraca z asystentem rodziny, poza sytuacjami kiedy obowiązek ten nakłada Sąd, jest dobrowolna i następuje po podpisaniu deklaracji o współpracy. Czas współpracy jest różny w zależności od występujących problemów i determinacji rodziny, aby problemy te przezwyciężyć. Okres współpracy z asystentem rodziny może wydłużyć się z uwagi na mnogość problemów występujących w środowiskach. Po zakończeniu współpracy z rodziną zostaje ona objęta monitoringiem przez kolejne 3 lata.

Art. 15.

1. Do zadań asystenta rodziny należy w szczególności:

  1. opracowanie i realizacja planu pracy z rodziną we współpracy z członkami rodziny i w konsultacji z pracownikiem socjalnym
  2. opracowanie, we współpracy z członkami rodziny i koordynatorem rodzinnej pieczy zastępczej, planu pracy z rodziną, który jest skoordynowany z planem pomocy dziecku umieszczonemu w pieczy zastępczej;
  3. udzielanie pomocy rodzinom w poprawie ich sytuacji życiowej, w tym w zdobywaniu umiejętności prawidłowego prowadzenia gospodarstwa domowego;
  4. udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów socjalnych;
  5. udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów psychologicznych;
  6. udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych z dziećmi;
  7. wspieranie aktywności społecznej rodzin;
  8. motywowanie członków rodzin do podnoszenia kwalifikacji zawodowych;
  9. udzielanie pomocy w poszukiwaniu, podejmowaniu i utrzymywaniu pracy zarobkowej;
  10. motywowanie do udziału w zajęciach grupowych dla rodziców, mających na celu kształtowanie prawidłowych wzorców rodzicielskich i umiejętności psychospołecznych;
  11. udzielanie wsparcia dzieciom, w szczególności poprzez udział w zajęciach psychoedukacyjnych;
  12. podejmowanie działań interwencyjnych i zaradczych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dzieci i rodzin;
  13. prowadzenie indywidualnych konsultacji wychowawczych dla rodziców i dzieci;
  14. realizacja zadań określonych w ustawie z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”
  15. prowadzenie dokumentacji dotyczącej pracy z rodziną;
  16. dokonywanie okresowej oceny sytuacji rodziny, nie rzadziej niż co pół roku, i przekazywanie tej oceny podmiotowi, o którym mowa w art. 17 ust. 1;
  17. monitorowanie funkcjonowania rodziny po zakończeniu pracy z rodziną;
  18. sporządzanie, na wniosek sądu, opinii o rodzinie i jej członkach;
  19. współpraca z jednostkami administracji rządowej i samorządowej, właściwymi organizacjami pozarządowymi oraz innymi podmiotami i osobami specjalizującymi się w działaniach na rzecz dziecka i rodziny;
  20. współpraca z zespołem interdyscyplinarnym lub grupą roboczą, o których mowa w art. 9a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie lub innymi podmiotami, których pomoc przy wykonywaniu zadań uzna za niezbędną.

Plan pracy z rodziną, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje zakres realizowanych działań mających na celu przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, a także zawiera terminy ich realizacji i przewidywane efekty.
Liczba rodzin, z którymi jeden asystent rodziny może w tym samym czasie prowadzić pracę, jest uzależniona od stopnia trudności wykonywanych zadań, jednak nie może przekroczyć 15.

Rodzina ma możliwość uczestnictwa w procesie pomocowym, współdecydowania i współodpowiedzialności. Pomimo zmian zachowuje swoją tożsamość, odzyskuje kontrolę nad własnym życiem i osiąga samodzielność w pokonywaniu trudności życiowych.